بی سرانگشت من گله بی حالتی
رازی از من نپرس تو که بی طاقتی
تا که دریا منم پر ماه و پری ماهیه تشنه رو به کجا میبری
خواندمت آمدی تا تماشا کنی میگریزی ز من که چه پیدا کنی
درد خودجوش تو هر دوایی ز من
ساز خاموش تو هر نوایی ز من
هر نوایی ز من
آشتی کن مرو هر سلامی منم
اولو واسطو والسلامی منم
هیچ کس مثله من به تو فرصت نداد